Van sinterklaas tot aan safari tussen de leeuwen

Er zijn alweer een aantal weken voorbij gevlogen waarin veel is gebeurd. Daarom weer een update van onze belevenissen in het ziekenhuis en de dagen dat we genieten van al het moois wat Kenia heeft te bieden.

Allereerst, sinterklaas is langs geweest in Kenia! Het weekend van 5 december zijn we afgereisd naar onze vrienden Willemijn en Marsha in Kitale. Eerst hebben we heerlijk gegeten, nadat we hebben toegekeken hoe de vers geslachte geit werd gebarbecued! Samen met de Nederlandse vrouw en Keniaanse man hebben we het beruchte dobbelspel gespeeld, in 3 talen. Ook twee van hun zonen speelden het spel mee. Het was voor hen al meer dan 10 jaar geleden dat zij sinterklaas hebben gevierd. De pepernoten en zelfgebakken speculaasbrokken vielen bij iedereen erg in de smaak, eindelijk weer even een oude, vertrouwde smaaksensatie.

Op de maandag na het sintweekend hebben we een dagje meegelopen in het ‘cherangani nursing’ home in Kitale. Dit is een privé ziekenhuis waar Willemijn en Marsha stage lopen. Het was leuk om hun stageplek te zien en om te merken wat de overeenkomsten en verschillen zijn met het ziekenhuis in Plateau. Het grootste verschil is dat dit ziekenhuis over veel meer materialen beschikt dan het ziekenhuis in Plateau. Bijvoorbeeld een röntgenapparaat, CT-scan, zware pijnmedicatie en meerdere beschikbare artsen (in Plateau is er niet altijd een arts aanwezig..).

Vervolgens gingen we weer terug naar onze eigen stekje in Plateau (helaas maar voor even, lees verder). In heel Kenia zijn de artsen en verpleegkundigen die door de overheid betaald worden, aan het staken. Patiënten en barende vrouwen kunnen daarom alleen terecht bij privé-, of missionziekenhuizen. Bedenk je maar eens in wat voor chaos dat voorbrengt in de privéziekenhuizen en nog erger voor de mensen die geen geld hebben om überhaupt naar een privéinstelling te gaan.
Ook in Plateau is het sinds de staking drukker in het ziekenhuis en de patiënten die er lagen waren ook behoorlijk ziek. Zo lagen er twee vrouwen opgenomen, die allebei het laatste stadium van HIV, oftewel aids, bereikt hadden. Eén van deze twee vrouwen was al meerdere dagen opgenomen in het ziekenhuis, dus de kosten liepen op. De dokter adviseerde om voor verder onderzoek te gaan naar een andere ziekenhuis, omdat Plateau niet de materialen heeft om deze onderzoeken uit te voeren (de microscoop was stuk en verder valt er niet veel te vinden in het laboratorium van Plateau). Het onderzoek (dat omgerekend 5 euro kostte) kon de patiënt niet betalen. Het is bizar om te beseffen dat sommige mensen niet het geld hebben om de behandeling te krijgen waar ze recht op hebben. Ook zien we regelmatig dat patiënten veel te laat naar het ziekenhuis komen, waardoor de situatie erg slecht is. Je vraagt je op die momenten soms af waarom iemand zo lang wacht om naar het ziekenhuis te komen. De afgelopen weken werden we meer dan tevoren geconfronteerd met sterfte en leed onder de patienten. Wel kunnen we ons doordat het nu een stuk drukker is, meer inzetten en meer leren van de situaties die we tegenkomen.

Na de drukte in het ziekenhuis zijn we een weekje dakloos geweest. Wij verblijven op de compound van het ziekenhuis in het guesthouse. Maar voor een week kwam er een arts uit Nederland met zijn familie het ziekenhuis bezoeken, omdat hij daar vroeger heeft gewerkt. Dit betekende dat wij onze spullen moesten pakken. Het hele huis schoongemaakt en onze spullen weer terug in de koffers gedaan. Om deze tijd te overbruggen hebben we besloten om met onze vriendinnen uit Kitale (en aanhang die op bezoek kwam uit Nederland) op welverdiende safari te gaan!

Zondagochtend werden we om 6 uur opgehaald door onze tourguide Max en collega Milly. Met z’n zessen gingen we op weg naar Masai Mara. Ons gezelschap werd aangevuld door boer Jan uit Nederland, die hier voor een maand boeren begeleidt. Met in totaal een busje vol met 9 man kwamen we aan het einde van de middag aan in Masai Mara. Binnen 24u hadden we de big five van Afrika gespot! Voor wie het even kwijt is: olifant, leeuw, luipaard, buffel en neushoorn. We hebben gepicknickt onder een boompje na het checken of er geen leeuwen in de buurt zaten en hebben Tanzania kunnen bewonderen van een afstandje. Naast de big five hebben we onder andere nog de cheeta, nijlpaarden, giraf, zebra, struisvogel, gazelle, antilopen en vele andere dieren gespot. Het was een zeer bijzondere ervaring om deze dieren in het wild te zien. Daarnaast hebben we ook de Masai village bezocht. Deze stam leeft nog op traditionele manier in dit gebied. In de avond hebben we genoten van een adembenemende sterrenhemel aan het kampvuur onder het genot van een heerlijke versnapering en drankje. Het was een ervaring om nooit meer te vergeten en het gezelschap was zeer gezellig! Na afloop van drie dagen safari en teruggekomen in Eldoret, zijn we met alle negen uiteten geweest bij een Indiaas restaurant, dit was ook voor herhaling vatbaar.

We hopen vanmiddag weer terug te gaan naar het guesthouse in Plateau. Voor het kerstweekend reizen we weer af naar Kitale om daar met onze vriendinnen en aanhang en de hele Nederlandse/Keniaanse familie kerst te vieren. Kerst in de brandende zon vinden we alle drie ook maar een bijzondere ervaring. Vervolgens een paar daagjes stagelopen en met oud&nieuw staat raften gepland op de Nijl in Uganda. Het gaat goed met ons en zijn volop aan het genieten! Vorige week hebben we onze tussenbeoordeling doorstaan met allemaal een voldoende, wat natuurlijk erg positief nieuws is (:

P.S. even wat leuke feitjes en uitspraken op een rij!

- Ziet Machteld een zwijn lopen tijdens safari, zegt ze keihard: kijk, Pimon en Tumba !

- Tijdens het eten zette de ober vast een groot glas met ijsklontjes en een lepeltje neer voor algemeen gebruik. Gerline daarentegen gooit dit grote glas vol met haar eigen drankje, zodra deze op tafel werd gezet. Lekker koud dacht ze. Ze had totaal niet in de gaten dat dit niet de bedoeling was. Ze heeft er van genoten (:

- De dames denken wel even met z’n 3en op een pikki pikki te kunnen stappen met 3 tassen. Bij nader inzien was dit niet zo’n heel slim plan. Lienke heeft 2 weken rond gelopen met een gigantische blauwe plek op haar been, ten gevolge van onze mooie val. We laten het proppen op de pikki pikki voortaan weer aan de Kenianen over.

- Toen Lienke nieuw hout ging zoeken voor het kampvuur zag ze per ongeluk de val voor de apen over het hoofd, wat voor een hilarisch moment zorgde. De apen lopen langs de tenten waarin wij de nachten doorbrachten (voorzien van een douche en een westerse wc). Maar het zijn niet alleen de apen die in deze vallen terecht komen… of toch wel.

- Een aantal weken geleden was de supermoon te zien. Wij wisten dit niet van te voren en waren die avond rustig een spelletje aan het spelen met elkaar. Op een gegeven moment hoorden we iemand  aanlopen met muziek, die kwam en ging. Tot hij voor onze deur stil bleef staan en vervolgens niet aanklopte of zo. Wij waren elkaar inmiddels helemaal bang aan het maken, tot we niet meer durfde te kijken wie er voor de deur stond. Machteld en Gerline trokken de stoute schoenen aan om een blik te werpen. Toen Machteld iemand zag staan, begon ze kei hard te gillen. Zo hard dat Gerline minstens dacht dat er 2 mensen met een geweer voor onze deur stonden en ons kwamen overvallen of vermoorden. Daarom rende Gerline de kast in, zat Lienke onder de tafel en Machteld maakte zich groot en had een pen in haar hand als wapen. De jongen die ons had willen vertellen dat de supermoon te zien was, rende weg van angst voor de kreet van en het beeld van Machteld die hij op zijn netvlies had. Toen we deze jongen later tegen kwamen hebben we maar even onze excuses aangeboden. Haha.

Fijne kerstdagen en alvast een gelukkig 2017!!